STILLEVEN
Wij hebben een kat,
die ligt op een kleedje,
zijn pootjes zijn zwart,
zijn kop trilt een beetje.
Áls ‘ie je hoort,
dan spitst ‘ie één oor,
want twee tegelijk,
daar is ‘ie te moe voor.
Soms kijkt hij mij aan,
-zijn snorharen beven-
en mauwt dan, geluidloos:
“het duurt nog maar even”.
Steven Beij, (1952-)